Τομή α-α παρεξηγημένη

Υπάρχει η πιθανότητα πιθανότατα απότι λένε μιας επίπεδης και επιμηκούς ομίχλης. Η ομίχλη αυτή βγαίνει κυρίως αργά το βράδυ όπως όλα τα τρομαχτικά πράγματα που σέβονται τον εαυτό τους και καθώς σηκώνεται πίνει τον καφέ της και ετοιμάζεται να τρομάξει τον κόσμο, δρα κυρίως οριζόντια. Τι εννοούμε δηλαδή. Πηγαίνει, εξαπλώνεται και τέμνει τα σπίτια στη μέση, όπως δηλαδή στις μακέτες και στις τομές στα αρχιτεκτονικά σχέδια. Η ομίχλη αυτή που λες φίλε μου όμως δεν τέμνει απλώς τοίχους δοκάρια κατοίκους στη μέση κλπ όπως δηλαδή η κάθε κοινή γραμμή τομής, αλλά τέμνει διαθέσεις. Το οποίο είναι ιδιαίτερα άξιο έρευνας, γιατί για παράδειγμα καθώς η ομίχλη κάνει την οριζόντια βόλτα και επέκτασή της στη πόλη, παει και κόβει το υποστύλωμα και μετά κόβει και τη βαρεμάρα του ιδιοκτήτη. Με τον τρόπο τοιούτο όταν ένα πράγμα ανοίγει είναι πολύ πιο εύκολο να το μελετήσεις διαβάσεις κλπ έτσι η λαχτάρα της γειτόνισας, η βαρεμάρα του από κάτω κλπ βρίσκονται σε τομή. Η ομίχλη αυτή είναι μια από τις φίλες των παραγόντων του τέλους του κόσμου το οποίο είναι κατά βάση μια πολύ παρεξηγημένη έννοια. Τόσο παρεξηγημένη που δεν του μιλάνε, δεν το παίρνουν τηλέφωνο και το έχουν στην απέξω το οποίο είναι κρίμα. Και έτσι αυτό μεγαλώνει μεγαλώνει μεγαλώνει μεγαλώνει και θα σκάσει απάνω μας και μετά δε θα χρειάζεται να αγχωνόμαστε για τίποτα πια. Τομ τομ τομ τομή.